Ellen Brugmans (1948) is opgegroeid in Utrecht en verhuisde midden jaren tachtig met haar jonge gezin naar Loppersum. Daar werd ze gegrepen door de schoonheid van het Groninger landschap, dat in de loop der jaren steeds vaker terugkeerde in haar werk. Toen ze ruim een jaar geleden naar Sellingen verhuisde, koos ze bewust voor de bosrijke omgeving waar ze al vaak was geweest en die deel van haarzelf was geworden. Ze heeft zich aangesloten bij de Kunstkring Westerwolde, waar ze terecht kwam in een gezelschap van inspirerende en geïnspireerde mensen.
Ellen Brugmans schildert voornamelijk landschappen en bedient zich graag van een krachtig kleurgebruik. Haar huidige niveau heeft ze bereikt door haar talent te cultiveren en cursussen te volgen, onder meer Tineke Knapper en Antje Sonnenschein. Zij fietst en wandelt veel in de omgeving van Sellingen en kijkt en observeert dan voortdurend, geïnteresseerd als ze is in het spel van licht en donker, de ontwikkeling van kleuren en het effect van de lichtval. Ze is gaan houden van de weidse Groningse luchten, die donker en dreigend kunnen zijn.
Schilderen, maar ook andere uitingen van creativiteit zoals fotograferen en tuinieren, zijn voor Ellen Brugmans altijd een zoektocht naar schoonheid. Schoonheid is voor haar een troostrijke tegenhanger van pijn en verdriet. Ze kan volledig opgaan in het maken van een schilderij, en voor haar is het schilderen zelf vaak nog belangrijker dan het eindresultaat. In dat creatieve proces maakt ze graag en veel gebruik van haar eigen foto’s, die van hoge kwaliteit zijn.